Talaan ng mga Nilalaman:
Tulad ng salapi, ang mga instrumento para sa negotiable ay kapaki-pakinabang upang gumawa ng mga pagbabayad para sa mga kalakal at serbisyo. Gayunpaman, ayon sa Artikulo 4A ng Uniform Commercial Code, na kung saan ay pinagtibay ng pederal na pamahalaan upang maayos ang batas ng mga komersyal na transaksyon sa lahat ng mga estado, ang mga instrumento sa negotiable ay iba sa cash. Ang pera ay mas likido kaysa sa mga instrumento sa negosyable, dahil ang cash ay gumagawa ng mga transaksyon ng madalian. Ang mga kinakailangang instrumento ay maaaring mailipat na mga dokumento na ginagarantiyahan ang mga pagbabayad ng cash alinman sa demand o sa isang hinaharap na oras. May tatlong uri ng mga instrumento sa negotiable: promissory note, bill of exchange at check. Artikulo 3 at 4 ng mga instrumento sa negosyable na UCC. Ipinaliliwanag ng batas ang mga kinakailangan para sa mga instrumento na maaaring mapahintulutan at ang kanilang mga legal na implikasyon.
Mga Katangian ng Mga Mapagkakasundong Instrumentong
Ang taong nag-isyu ng isang instrumento na maaaring mapahintulutan ay kilala bilang gumagawa, nagbabayad o tagapagbigay, at ang taong tumatanggap ng isang instrumento na maaaring mapahintulutan ay kilala bilang tagadala o nagbabayad. Ang mga negatibong instrumento ay malayang ililipat mula sa tao patungo sa tao. Halimbawa, ang isang nagbabayad na tumatanggap ng isang tseke ay maaaring ilipat ito sa sinuman at pinahihintulutang bayaran ito. Ang paglilipat ng mga instrumento na hindi mapag-aalinlangan ay hindi nangangailangan ng mga pormalidad tulad ng paglipat ng tungkulin, pagpaparehistro o tungkulin ng stamp. Dapat na nakasulat ang mga kinakailangang instrumento na kasama ang sulat-kamay, pag-type o pag-print ng computer. Ang halaga, oras ng pagbabayad at payee na nabanggit sa mga kinakailangang instrumento ay dapat tiyak at tiyak. Ang tagagawa ay dapat mag-sign sa instrumento na maaaring i-negatibong upang gawin itong wasto.
Promissory Note
Ang isang promisory note ay isang nakasulat na dokumento kung saan ang tagagawa ay nangangako na magbayad ng isang tiyak na halaga sa payee alinman sa demand o pagkatapos ng isang tiyak na oras. Ang pangako ng nagbabayad ay kailangang walang pasubali. Ang mga nagpapautang ay gumagawa ng mga talaang pangako para sa perang utang nila sa mga payee. Halimbawa, ang isang sertipiko ng deposito, o CD, ay isang promisory note na kung saan ang pinansiyal na institusyon ay nangangako na magbayad ng isang tiyak na halaga sa nagbabayad sa isang petsa sa hinaharap.
Bill of Exchange
Ang isang bill of exchange ay nagsasangkot ng tatlong partido: maker, debtor at nagbabayad. Sa isang bayarin ng palitan, ang tagagawa ay nag-utos sa kanyang may utang na magbayad ng utang na may utang sa isang third party, o nagbabayad, sa demand o sa isang petsa sa hinaharap. Ang gumagawa ng isang bayarin ng palitan ay hindi nangangako na magbayad. Bukod dito, dapat na tanggapin ng gumagawa at ng nagbabayad ang bill ng palitan upang ma-valid ito.
Suriin
Ang isang tseke, tulad ng bill ng palitan, ay nagsasangkot ng tatlong partido: tagagawa, bangko at nagbabayad. Ang gumagawa ng isang tseke ay nagtuturo sa bangko na magbayad ng isang tiyak na halaga sa isang nagbabayad. Mayroong tatlong uri ng mga tseke: bukas na tseke, tseke na hindi ma-negotibong at tseke bearer. Pinapayagan ng isang bukas na tseke ang nagbabayad upang ibayad ito sa counter ng bangko. Ang isang non-negotiable check ay kredito sa bank account ng nagbabayad at hindi maililipat. Ang tseke ng tagadala ay maaaring bayaran sa sinumang tao na nagtatanghal nito sa bank counter para sa pagbabayad.